Een behandeling op maat voor GBS en CIDP

Achtergrond van het onderzoek

GBS en CIDP zijn spierziekten waarbij de zenuwen ontstoken raken. Dit leidt tot verlamming van de spieren. Bij GBS gaat dit snel, bij CIDP meer geleidelijk. Beide spierziekten kunnen worden behandeld met menselijke antistoffen, zogenoemde immunoglobulinen. Deze behandeling slaat echter niet bij alle patiënten aan; sommige patiënten verbruiken de immunoglobulinen erg snel en hebben wellicht baat bij een hogere dosis. In een eerder onderzoek heeft het Rotterdamse onderzoeksteam een model ontwikkeld waarmee bij individuele patiënten berekend kan worden hoe snel de immunoglobulinen verbruikt zullen worden en wat het effect zal zijn van de behandeling.

Doel van het onderzoek

Het doel van dit onderzoek is om dit model te testen in de praktijk. Hiervoor maken de onderzoekers gebruik van klinische gegevens en bloedmonsters die in eerdere klinische trials zijn verzameld bij mensen met GBS en CIDP. De onderzoekers verwachten dat sommige mensen met GBS een hogere dosis of langere behandeling nodig hebben. Bij mensen met CIDP verwachten ze de dosis en de frequentie van de behandeling beter te kunnen instellen. Zo hopen de onderzoekers alle patiënten een behandeling op maat te kunnen geven.

Eindresultaten

De onderzoekers hebben met succes een model ontwikkeld dat de immunoglobulineconcentraties in het bloed van patiënten met GBS na behandeling betrouwbaar voorspelt. Dit is voor het eerst dat zo’n model gerealiseerd is. Momenteel onderzoeken ze of ze ook een model voor CIDP kunnen ontwikkelen. Deze modellen helpen om de behandelrespons van individuele patiënten beter te begrijpen en vormen een belangrijke stap richting een behandeling op maat.

Om de effectiviteit van de behandeling nog beter te kunnen voorspellen hebben de onderzoekers ook gekeken naar stoffen in het bloed van patiënten. Uit het onderzoek bleek dat een bepaalde stof in het bloed, die vrijkomt bij schade aan de zenuwen, sterk is gerelateerd aan de ernst van de ziekte en hoe goed de behandeling werkt. Ook werken de onderzoekers aan een methode waarmee een onderscheid gemaakt kan worden tussen immunoglobuline van de behandeling en dat door de patiënt zelf wordt geproduceerd.

De onderzoekers blijven de modellen verder verbeteren en onderzoeken nu of ze hiermee een meer kosteneffectieve behandeling voor de praktijk kunnen ontwikkelen.