Op zoek naar de juiste medicijnpostbode
Hoe krijg je een mogelijke behandeling voor HMSN type 2D op de juiste plek in…
Erfelijke afwijkingen in het LRSAM1-gen zijn een zeldzame oorzaak van HMSN. Dat ontdekten Leidse onderzoekers. LRSAM1 speelt een belangrijke rol in het gezond houden van de cel, een rol die door de erfelijke afwijkingen verloren gaat. Dit belangrijke onderzoek werd mogelijk gemaakt door het Spierfonds en Spieren voor Spieren.
HMSN, ook wel de ziekte van Charcot-Marie-Tooth genoemd, is een groep van erfelijke spierziekten waarbij de zenuwen zijn aangetast. Over de oorzaak en het ziektemechanisme van HMSN is nog veel onduidelijk. Wel is bekend dat een erfelijke afwijking de problemen veroorzaakt. De fout verschilt per type, maar zorgt ervoor dat de zenuwen die signalen geven aan de hersenen en spieren worden aangetast. Hierdoor kunnen deze signalen de hersenen en spieren niet goed bereiken en ontstaan gevoelsstoornissen en problemen met de spieren.
Voor HMSN type 2 zijn al een handjevol erfelijke afwijkingen bekend die de ziekte kunnen veroorzaken. Zo ontdekten de Leidse onderzoekers een aantal jaren terug een fout in het LRSAM1-gen in een grote familie met HMSN2. Sindsdien zijn er meer fouten in dit gen gevonden. Het team in Leiden, onder leiding van dr. Marian Weterman, wilde daarom weten hoe vaak afwijkingen in LRSAM1 voorkomen en hoe deze afwijkingen HMSN veroorzaken.
Ze ontdekten dat fouten in LRSAM1 niet vaak voorkomen. Slechts 0,2 tot 1,5% van de mensen met HMSN heeft een fout in het LRSAM1-gen. LRSAM1 is dan ook een zeldzame oorzaak van HMSN.
De erfelijke afwijkingen in LRSAM1 zorgen ervoor dat een belangrijke functie verloren gaat in de zenuwen. Het LRSAM1-eiwit markeert namelijk afwijkende eiwitten zodat de cel deze kan herkennen en afbreken. Het speelt dan ook een ontzettend belangrijke rol in het gezond houden van de cel.
De erfelijke afwijkingen hebben ook invloed op het LRSAM1-eiwit zelf. Door de afwijkingen heeft het LRSAM1-eiwit de neiging om samen te klonteren en op plekken in de cel te komen waar het normaal gesproken niks te zoeken heeft. Daarmee leidt het ook zelf tot schade aan de cel.
De Leidse onderzoekers concluderen dat afwijkingen in LRSAM1 een zeldzame oorzaak zijn van HMSN type 2. De afwijkingen veroorzaken deze ziekte omdat de belangrijke functie van LRSAM1 – het markeren van afwijkende eiwitten voor afbraak – verloren gaat. Daarnaast zijn de afwijkende LRSAM1-eiwitten ook zelf schadelijk voor de cel. Mogelijke therapieën gericht op LRSAM1 zouden zich dan ook moeten richten op het verlagen van het afwijkende LRSAM1-eiwit.